Οι μεγάλες αγάπες έρχονται στη ζωή μας χωρίς συστάσεις, χωρίς ταυτότητα. Είναι εκείνο το απίστευτο συναίσθημα της βεβαιότητας που σου παρέχουν απλόχερα. 

  
Οι μεγάλες αγάπες δεν λένε πολλά λόγια, στέκουν δίπλα σου αμίλητες κάνοντας το έργο τους πράξη. 
Σου δίνονται ολόψυχα. Τις ξευτηλήζεις, τις ταπεινώνεις, χάνουν την υπόστασή τους και όμως μένουν εκεί. Έχουν αντίπαλο το μίσος των ανθρώπων, ντρέπονται πονάνε ματώνουν και όμως μένουν εκεί. 
Οι μεγάλες αγάπες δεν έχουν νικητές και ηττημένους. Σαν διάττοντες αστέρες χάνονται και ξαναβρίσκονται, μια ιδιότητα που οι μεγάλες αγάπες έχουν. 
Στέκουν ανίκητες, δεν μετανιώνουν ποτέ, σου χαρίζουν το καλύτερο κομμάτι της ψυχής τους, το είναι τους όλο

.  

Οι μεγάλες αγάπες είναι αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου και πάντα επίκαιρες στην ψυχή σου. Όσο και αν εξελίσσεσαι σαν άνθρωπος εκείνες είναι πάντα εκεί, μέσα σου να σε συντροφεύουν σε κάθε βήμα. Σου κάνουν παρέα στα δύσκολα, σου δημιουργούνε όνειρα, δεν σταματάνε ποτέ, δεν πεθαίνουν ποτέ. Είναι εκείνη η φλόγα που επίμονα τρεμοπαίζει στο σκοτάδι της ψυχής σου. Είναι εκείνο το χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη σου στη θύμησή τους. Είναι το βορεινό αστέρι στον ουρανό, τις νύχτες της μοναξιάς σου. Είναι το δάκρυ που θα κυλήσει στην προσφώνηση ενός ονόματος. Είναι το χάραμα που θα σε βρει ξενυχτιστησμένο μ' ένα τσιγάρο στα χείλη, με μάτια κομμένα και με κορμί κουρελιασμένο. Είναι το τραγούδι που θα ακούσεις και οι στίχοι του άλλοτε θα σε κάνουν να χαμογελάσεις και άλλοτε να δακρύσεις. 
Οι μεγάλες αγάπες είναι πόνος, δύναμη, αλήθεια, πάθος.

Οι μεγάλες αγάπες είναι ανίκητες! 

απόσπασμα από το βιβλίο "Το τανγκό της ψυχής μου"

Το τριαντάφυλλο...

«Πήγαινε να δεις τα τριαντάφυλλα», είπε η αλεπού... Ο μικρός πρίγκιπας έφυγε να δει ακόμη μια φορά τα τριαντάφυλλα. «Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο», είπε... «Είστε όμορφα, αλλά κενά... Αν κάποιος τυχαίος περαστικός έβλεπε το τριαντάφυλλό μου, θα νόμιζε ότι σας μοιάζει. Εκείνο όμως είναι πολύ πιο σημαντικό από όλα σας, γιατί είναι το τριαντάφυλλο που έχω εγώ ποτίσει. Γιατί είναι το λουλούδι που προστάτεψα. Γιατί έχω σκοτώσει τα σκουλήκια του, γιατί είναι το τριαντάφυλλο που έχω ακούσει να παραπονιέται, να καμαρώνει ή να σιωπά. Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου το καλύτερο απ' όλα.  «Βλέπεις μόνο με την καρδιά» είπε η αλεπού... ~Αντίο,είπε η αλεπού.  Και να το μυστικό μου.  Είναι πολύ απλό:  δε βλέπεις σωστά  παρά με την καρδιά.  Την ουσία  δεν τη βλέπουν  τα μάτια.  ~Την ουσία  δεν τη βλέπουν  τα μάτια,  ξανάπε ο μικρός  πρίγκιπας,  για να το θυμάται.  ~Είν'ο καιρός  που έχασες  για το τριαντάφυλλό σου,  που το κάνει να 'χει  τόση σημασία.  ~Είν'ο καιρός που έχασα  για το τριαντάφυλλό μου,  είπε ο μικρός πρίγκιπας,  για να το θυμάται.  ~Οι άνθρωποι ξέχασαν  αυτή την αλήθεια,  είπε η αλεπού.  ~Μα εσύ δεν πρέπει  να την ξεχάσεις.  Γίνεσαι για πάντα  υπεύθυνος  για ό,τι έχεις  εξημερώσει.  Είσαι υπεύθυνος  για το τριαντάφυλλό σου.  ~Είμαι υπεύθυνος  για το τριαντάφυλλό μου,  ξανάπε  ο μικρός πρίγκιπας,  για να το θυμάται...