Έξω.....βρέχει............

Έξω βρέχει…το άρωμα από την βροχή έρχεται να καλύψει το άρωμα της απουσίας σου…το φως του χλωμού φεγγαριού…αντανακλά την ελπίδα μου ότι θα σε δω και πάλι…και ξαφνικά μια αστραπή γεμίζει την σκέψη μου με φόβο…φόβο που πηγάζει από την απουσία σου…. 
Έξω βρέχει…τα σύννεφα χλωμά και επιβλητικά βρηχουνται στο άκουσμα του ονόματος σου….λες και ότι αυτά βιώνουν την απουσία σου…λες και ότι αυτά κλαίνε από βροχή που δεν μπορούν να δουν τα μάτια σου…και μετά ένα κρύο αεράκι έρχεται να καλύψει το δάκρυ μου που μοιάζει σαν μια στάλα βροχής μα έχει μόνο εσένα μέσα…δεν θα το αφήσω να πέσει στο πάτωμα….θα το κρατήσω…να το ρίξω στην βροχή να πέσει μέσα σε μια λίμνη για να μου σχηματίσει το πρόσωπο σου…. 
Έξω βρέχει…τα μάτια μου θολώνουν από την υγρασία της νύχτας…προσπαθώ να γευτώ τις στάλες της βροχής…έτσι για να θυμηθώ τα χείλη σου…έτσι για να νιώσω μέσα από το νερό την φωτιά του πάθους σου…. 
Έξω βρέχει….χάνομαι στο άκουσμα της στάλας πάνω στην άσφαλτο…ταξιδεύω σε δρόμους και μονοπάτια και σε ακολουθώ στο χαμένο δρόμο της καρδιάς σου…ακούω τις ψιχάλες…και ακούγονται σαν το χτύπο τις καρδιάς σου…ακούω την γλυκιά βοή της ψιχάλας πάνω στο κόκκινο τριαντάφυλλο και βλέπω το πόθο του κορμιού σου…χάνομαι στο πέταλο που πέφτει και αγκαλιάζετε από την λίμνη που έχει την μορφή σου από το δάκρυ μου…ζω για να πιώ από την δροσιά τις ομορφιάς σου 
Έξω βρέχει και όσο βρέχει…εγώ θα κάθομαι και θα χαζεύω την βροχή 
Βροχούλα μου…..Σε ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ….